Veri yolları bir sistem içinde verilerin aktarılmasını sağlar ve NAND-tabanlı SSD’ler ilk çıktığında, endüstride yeni bir veri yolu ve protokolün gerekli olduğu açık biçimde anlaşıldı.

• İlk SSD’lerin göreceli olarak yavaş olması mevcut SATA veri saklama altyapısının kullanılmasına olanak tanıdı. SATA veri yolu 16Gbps’ye kadar gelişmiş olsa da SATA’nın neredeyse tüm ticari uygulamaları 6Gbps’yi kullanmaktadır .
• PCIe 3.0’un aktarım hızı 16Gbps iken PCIe 4.0, PCIe 3.0’ın veri aktarım hızının iki katına sahiptir. Bu sistem, 16 hat sunmaktadır, 32.000MB/s’ye kadar veri aktarabilmektedir. SATA III’ün veri aktarım hızı ise en fazla 600MB/s’dir.

Mevcut bir yüksek bant genişlikli veri yolu teknolojisinin kullanılma kararı, SATA protokollerinin yerini PCIe teknolojisinin almasını sağladı. PCIe veri saklama sistemleri, NVMe’den birkaç yıl önce çıktı. Ancak daha önceki çözümler, SATA ve AHCI gibi eski veri aktarımı protokollerinin neden olduğu darboğazdan etkilendiğinden birkaç yıl öncesine kadar tam potansiyelinde kullanılamıyordu. NVMe darboğazların çözümüydü ve düşük gecikmeli komutlar ve 64K işlem sırası sunarak sınırlamaları ortadan kaldırdı. Birden fazla işlem sırası, verilerin SSD’ye, sabit disk sürücüler gibi dönen disklerin üzerine yazılmak yerine yongalar ve bloklar kullanılarak dağınık biçimde yazılması sayesinde daha yüksek veri aktarım hızlarına izin verir.

NVMe SSD’ler çeşitli form faktörlerinde gelmektedir ancak kullanım durumuna ya da uygulamaya bağlı olarak özgün olabilir.

• Kişisel/İstemci ürünlerinde BGA ve M.2 form faktörleri kullanılır.
• Veri Merkezi/Sunucu uygulamalarında M.2, U.2, U.3 ve EDSFF form faktörleri kullanılır.